Pochodzenie: owad błonkoskrzydły; osobniki z rodziny Apidae wytwarzają miód.

Wygląd: przeciętne osobniki mają długość 7-8mm, ale czasami niektóre owady osiągają długość 16-18mm; dwie pary skrzydeł zbudowane z przezroczystej błony; jedna spośród trzech par odnóży posiada poduszki zatrzymujące pyłek; na końcu odwłoku znajduje się żądło.

Pokarm: nektar i pyłek kwiatów.

Cechy ogólne: zapylają rośliny (kwiaty, drzewa, rzepak); produkują miód i wosk; ich społeczeństwo składa się z matki, robotnic oraz trutni; niektóre gniazda liczą nawet 50000 mieszkańców; jedyną funkcją trutni jest unasienienie królowej, potem giną; plastry zazwyczaj zbudowane są z sześciokątnych woskowych komórek; pszczoły gromadzą miód, aby ich rój mógł przetrwać w razie braku pożywienia; każda pszczela rodzina wydziela charakterystyczny zapach, pomagający rozpoznać członków roju – jeśli w ulu znajdzie się obca pszczoła, to zostanie rozpoznana po zapachu i zabita, chyba że przyniosła pyłek.

Choroby: jad pszczeli powoduje obrzęk, ale jest niebezpieczny tylko dla osób uczulonych.

Zwalczanie: Pszczół nie wolno zabijać, ponieważ są to bardzo pożyteczne owady! W skrajnych sytuacjach, gdy gniazdo pszczół jest zlokalizowane zbyt blisko siedziby ludzi, należy wezwać profesjonalną firmę DDD, która w bezpieczny sposób przetransportuje gniazdo w odpowiednie miejsce.

Ciekawostka: Użądlenie kręgowca kończy się dla pszczoły śmiercią; królowe wbrew błędnym opiniom posiadają żądło – używają go jednak tylko do żądlenia innych pszczół, dlatego nie atakują pszczelarzy; gdy pszczoła zbieraczka znajdzie pożywienie odbywa specjalny taniec informujący o odległości i stopniu trudności, jakiego wymagać będzie droga do pokarmu; apiterapia to gałąź medycyny naturalnej wykorzystująca zdolności lecznicze pszczół.